After the Break-Up: Day 7
(Trivia: 53rd monthsary DAPAT namin nung araw na yun)
One week na yung nakakalipas simula nung gabing nakipag-break ako kay Carla. Habang nasa office na kami, naisipan ko siyang tanungin about sa desisyon niya. Sabi niya, may desisyon na siya pero di pa 100 percent. Napansin kami ni Cheska na na nag-uusap. Niyaya kami ni Cheska na sa kotse na lang niya kami mag-usap para private.
Pumasok kami sa loob ng kotse, sa driver seat umupo si Cheska tapos si Carla naman eh sa passenger seat umupo habang ako naman yung nakaupo sa likod. Ang dami ng sinasabi ni Carla nun na kesyo ayaw na niya kong masaktan ulit kaya somehow ayaw na raw niya makipagbalikan. Pero di pa rin daw siya sure kasi ayaw pa rin daw niya ko mawala. Masakit yung mga sinasabi niya kasi nagsi-sink in na naman na shet, wala na talaga kaming pag-asa. Alam mo yun. Kahit anong sakit nung mga ginawa niya saking panloloko, ang bottomline, kaya ko pa rin siyang tanggapin kasi sobrang mahal ko siya. Ayokong mawala si Carla. Ang corny sabihin pero di ko kayang mabuhay ng wala siya.
Umiyak ako ng umiyak. Hinawakan ni Carla yung kamay ko. Hindi ako pumalag. Nung lumakas pa lalo yung iyak ko, lumipat si Cheska sa likod ng kotse at niyakap ako. Habang umiiyak ako at yakap ko si Cheska, binitawan ni Carla yung kamay ko. Nilingon ko siya. Nakatitig lang siya sa harap ng kotse, hindi niya ko tiningnan. Naramdaman ko na gusto niya rin akong yakapin tulad ng dati pero di na niya magawa.
Sabi ni Carla, masaya naman daw talaga kasama si PJ at compatible sila pero nakakaramdam pa rin daw siya na parang may kulang. Dami niyang sinabi na somehow gumaan yung pakiramdam ko. Naisip ko, may pag-asa pa. Tumahan na rin ako eventually. Inalok niya ko na kumain ng vanilla ice cream sa isang restaurant na malapit sa office. Nung una ayaw ko kasi ayoko ng tumanggap ng kahit anong sweetness galing sa kanya. Pero napapayag pa rin niya ko.
Hindi na sumunod si Cheska sa restaurant. Kaming dalawa lang ang naiwan. Parang walang nangyari. Ang eksena eh parang kami pa at usual date lang namin yun nung gabing yun. Yung inorder niya e yung food na gustong gusto ko. Siya naglagay ng food sa plato ko. Katulad ng dati, marami yung nilagay niyang food sa plato ko kesa sa plato nya. Nag-share kami sa banana split with three scoops of vanilla ice cream on top nang walang awkwardness. After kumain, hinahawakan niya lang yung kamay ko habang nagkwe-kwentuhan kami at nagtititigan. Para talagang walang masasamang nangyari sa relationship namin.
Masaya yung kwentuhan namin. Yung usual lang na patalon-talon ng topic. Hindi ko alam kung papano napunta sa usapang inuman. Bigla kaming nagkatinginan tapos nagkayayaan na kami na uminom sa bahay nila after kumain. Gusto daw niya kasi na bago kami maghiwalay ng tuluyan eh magawa niya yung mga bagay na di niya nagawa before like maging drinking buddy ko. Mahina kasi talaga si Carla sa inuman kaya hindi siya ang drinking buddy ko.
Habang nasa biyahe, hindi ko talaga alam kung tama ba yung desisyon ko na sumama sa bahay nila at makipag-inuman. 60 percent gusto ko siya makasama nung gabing yun, 40 percent ayoko dahil di ko alam kung anong mangyayari kinabukasan.
Pagdating sa bahay nila, di ako kagad pumasok sa kwarto niya like I always do kasi hindi na kami, feeling ko normal lang ako na bisita. After namin mag-freshen up, niyaya na niya ko sa loob ng kwarto niya. “Ilatag na natin yung kutson dito sa baba para pag nalasing ako diretso na ko tulog”, sabi ko. Sabi naman niya, “Bakit? Dito ka na lang sa kama matulog.” So hindi ko na nilatag yung kutson.
Nagsimula na kami mag-inuman. Habang may sinasabi siya, humingi siya ng yakap, pinagbigyan ko, niyakap ko siya. “Alam mo dati may ganito na rin namang issue sakin. Nung mas bata pa tayo, naiisip ko na what if di pala to yung gusto kong buhay? Na gusto ko pala ng normal na pamilya. Pero sabi ko nun, bahala na basta masaya tayo. Enjoy lang natin yung time natin together. Naalala mo nung nag-church tayo together dati, pasko ata nun, napaiyak ako. Tinatanong mo ko kung bakit ako umiiyak, di ko sinabi sayo yung totoong dahilan. Ang nasa isip ko talaga nun, parang di tama yung relasyon natin pero alam ko nun na masaya ako sayo. Alam mo yun, matagal na kong may nararamdamang ganito sa relationship natin, nagkataon lang na may taong nag-trigger na isipin ko ulit yung thought na yun”, sabi ni Carla.
Blanko lang reaksyon ko sa mga sinabi niya. Tuloy ang inuman. Tapos napahiga siya, niyaya niya ko na humiga din sa tabi niya. Hindi ako gumalaw. Tinanong niya ko kung bakit ayaw ko. Sabi ko, “hindi ko alam kung dapat ba kitang yakapin.”
So bumangon na lang ulit siya at nagsalita ulit. Medyo namumula na rin siya nung mga panahon na yun. “Kailangan ko lang talaga hanapin yung sarili ko. Kailangan kong malaman kung ano ba talaga ang gusto ko. Gusto ko, kung babalik man ako sayo eh totoo ko ng masasabi na ikaw talaga ang gusto ko. Na wala talaga. Na na-try ko na yung lalaki pero wala talaga. Kay Belle pa rin ako. Yung ganun”, sabi ni Carla.
Blanko pa rin yung reaksyon ko. Ewan ko ba. Parang ayoko mag-react. Unti-unti kasing pino-process nung utak at puso ko yung mga sinasabi niya. Bigla niyang hinawakan yung mukha ko. Sabi niya, “Pag alam na alam na alam ko na na ikaw talaga ang gusto ko, hahanapin talaga kita, kahit saan mang sulok ka man ng mundo. Kung may karelasyon ka na sa mga panahong yun, naku, wag ka lang magpapakita ng katiting na pagkagusto sakin dahil aagawin talaga kita. Gagawin ko ang lahat para makuha kita ulit.”
Niyakap niya ko ng mahigpit. Tapos, nagkatinginan kami. Nagpaalam ako na hahalikan ko siya. Pumayag naman siya at hinalikan niya ko. One kiss led to something else. Hiniga ko siya sa kama. When I was about to do more things to her, napaisip ako. Naka-feel ako na parang hindi tama. Lasing na rin kasi siya. I stopped. Binihisan ko siya tapos inayos ko yung pagkakahiga niya sa kama. Kinumutan ko siya at hinalikan ko siya sa noo. Naglatag ako ng kutson sa sahig at dun ako natulog.
Kung manyak lang akong lalaki, pwede kong gawin lahat ng gusto ko sa kanya nung moment na yun. Pero hindi kasi tama. Hindi ko kasi naramdaman nung moment na yun na gusto rin niya. Naisip ko na baka dala lang ng alak kaya somehow nag-give in siya sakin kaya I decided na hindi na lang ituloy. I also felt na wala na kong right na gawin yun sa kanya. Hindi na kami.
forgettingcarlabatumbakal 